ostatniego wyboru
🔖Karol Chum: Płomieniu, dajże mi zasnąć! /434/
    🖨 Drukuj stronę z tym tekstem
UWAGA. Każdy tekst możesz udostępnić na portalu FACEBOOK: profilu, grupie lub stronie.
Tekst opublikowano dnia: 12/14/19.
Karol Chum
Płomieniu, dajże mi zasnąć!/- ludziom pomarłym./
Płomieniu rozświetl myśli matowe,Wzmocnij koloryt tych w mgłach rozmytych,We wrono-gwarnym obradowaniuNad szarym bytem chmurnie spowitym.
Daj ukojenie w głębi zadumy,Rozjaśnij mroczność tchnienia przed końcem,Scal choć na moment ból przemijaniaZ barwą niosącą w dłoniach swych słońce.
Ociepl chłód wspomnień w szkle swego znicza,Który jest lampą w drodze dla bosych,Gdyż ich stąpanie jest delikatneJak powiew wiatru, gdy czesze kłosy.
Płomieniu znicza, pozwól mi jeszczeW płucach odnaleźć na tyle siły,Abym mógł z desek zbić te framugi,Co to by zmarłych groby zdobiły.
A kiedy przyjdzie i na mnie pora,Rozjaśnij drogę ku Nieznanemu.Dajże spokojnie jak dziecku zasnąć,Tak cichuteńko, pod drzewem, w cieniu...
Warszawa, 27.10.2019
Wszelkie prawa zastrzeżone!
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.
  Tekst zamieścił:
Karol Chum, dn. 12/14/19.
Tekst opublikowano dnia: 12/14/19.
Karol Chum
Płomieniu, dajże mi zasnąć!/- ludziom pomarłym./
Płomieniu rozświetl myśli matowe,Wzmocnij koloryt tych w mgłach rozmytych,We wrono-gwarnym obradowaniuNad szarym bytem chmurnie spowitym.
Daj ukojenie w głębi zadumy,Rozjaśnij mroczność tchnienia przed końcem,Scal choć na moment ból przemijaniaZ barwą niosącą w dłoniach swych słońce.
Ociepl chłód wspomnień w szkle swego znicza,Który jest lampą w drodze dla bosych,Gdyż ich stąpanie jest delikatneJak powiew wiatru, gdy czesze kłosy.
Płomieniu znicza, pozwól mi jeszczeW płucach odnaleźć na tyle siły,Abym mógł z desek zbić te framugi,Co to by zmarłych groby zdobiły.
A kiedy przyjdzie i na mnie pora,Rozjaśnij drogę ku Nieznanemu.Dajże spokojnie jak dziecku zasnąć,Tak cichuteńko, pod drzewem, w cieniu...
Warszawa, 27.10.2019
Płomieniu, dajże mi zasnąć!
/- ludziom pomarłym./
Płomieniu rozświetl myśli matowe,
Wzmocnij koloryt tych w mgłach rozmytych,
We wrono-gwarnym obradowaniu
Nad szarym bytem chmurnie spowitym.
Daj ukojenie w głębi zadumy,
Rozjaśnij mroczność tchnienia przed końcem,
Scal choć na moment ból przemijania
Z barwą niosącą w dłoniach swych słońce.
Ociepl chłód wspomnień w szkle swego znicza,
Który jest lampą w drodze dla bosych,
Gdyż ich stąpanie jest delikatne
Jak powiew wiatru, gdy czesze kłosy.
Płomieniu znicza, pozwól mi jeszcze
W płucach odnaleźć na tyle siły,
Abym mógł z desek zbić te framugi,
Co to by zmarłych groby zdobiły.
A kiedy przyjdzie i na mnie pora,
Rozjaśnij drogę ku Nieznanemu.
Dajże spokojnie jak dziecku zasnąć,
Tak cichuteńko, pod drzewem, w cieniu...
Warszawa, 27.10.2019
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.