Wstecz do pozycji
ostatniego wyboru

🔖Karol Chum: ostatni krzyk /455/ ℗

    🖨 Drukuj stronę z tym tekstem
UWAGA. Każdy tekst możesz udostępnić na portalu FACEBOOK: profilu, grupie lub stronie.
Tekst opublikowano dnia: 12/17/19.


Karol Chum
ostatni krzyk

na dnie każdego wiersza
z którego siebie wyciągam
leży martwa natura ptaka
podcięte skrzydła i milczenie
wykręcona główka do tyłu
oczy zapadnięte niczym stara mogiła
zapomniana opuszczona bez krzyża

dopełniam się cierpieniem i ciszą
uchodzi ze mnie pragnienie miłości
nie wplatam się w żadne drzewo
zapomniałem jak wić gniazda
nie myślę nawet o tym
czy jestem kimÅ› lub czymÅ›

wiersze moje
ostatni krzyk nim runÄ™ w morze

Wrocław, 10.05.2014
---
℗ Opublikowano w książce "Siedemdziesiąt siedem".

🔖Karol Chum: ostatni krzyk /455/ ℗

Wszelkie prawa zastrzeżone!
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.
  Tekst zamieścił: Karol Chum, dn. 12/17/19.